Jan de Bruijn & Pieter Van Bogaert |
club: Loodscafé (De Knoet) artist: Jan de Bruijn |
© Rootsville 2017 |
|
|
Voor sommigen onder ons is de feest- en eindejaarperiode een moment in hun bestaan van Bourgondisch feesten en verlof. Uiteraard zijn er ook die het soberder en ecologischer weten aan te pakken maar voor een groot aantal is deze periode er ook eentje van eenzaamheid en valt het dagelijkse leven bij wijlen in een diep gat. Enkele dagen voor Kerstmis viel het me op dat ook muzikanten met deze periode niet weten waarheen want ook zij worden door gebrek aan concerten uit hun dagelijks ritme gehaald en dus zijn de meesten onder ons toch een klein beetje tevreden dat her en der de concertagenda begint te herleven.
In het alomgekende Loodscafé te Aarschot was dit ook het geval want hier stond op zondagnamiddag in de singer-songwriters corner toch een beetje een kleine legende op de affiche. Onze noorderbuur Jan de Bruijn is uiteraard geen Tom Waits of John Hiatt maar heeft in onze lage landen toch al meer dan behoorlijk geschiedenis weten te schrijven. Blues zit er bij deze Jan de Bruijn al meer dan 35 jaar in gebeiteld en deze charismatische zanger wist vorige eeuw al roem en glorie te vergaren met de formatie ‘The Crew’. Deze band wist te stoppen op het hoogtepunt in hun carrière en vanaf toen begon Jan de Bruijn zich nog verder zijn ‘skills’ te ontwikkelen als songwriter. In de jaren 90-tig kwam hij dan met ‘The Gonnabee’z’ op de proppen en de Blues Angels met onze eigenste Kathleen Vandenhoudt en Pascal Michiels, Jan's zus Anneke en Pieter waren ook één van die latere spinsels. In 2013 verscheen dan zijn langverwacht solo album ‘The Long Way Home’, een plaat met naast eigen werk ook enkele uitzonderlijke covers en vorig jaar volgde het al even mooie ‘Bitter Sweet’ met eigen geschreven nummers.
Openen doen ze met ‘The Singer’ een nummer dat ook is terug te vinden op het album ‘Bitter Sweet’ en vanaf dan gaat het hier in dit muziekcafé nog enkel crescendo. Met ‘Trouble in Mind’ van jazzpianist Richard M. Jones werd het hier meteen ijzingwekkend stil. Dit nummer kende zijn ontstaan begin 20-tiger jaren en zowat iedere zichzelf respecterende blues-muzikant heeft dit op zijn of haar repertoire staan. Ontroerend ook is wanneer Jan in deze juke-joint aan de 'Demer' iedereen probeert wakker te schudden dat we tijdens onze soms toch wel korte levenscyclus het belang van familie weten te onderschatten. Het volgende eigen werk gaat niet over de broek van ons ‘grootmoemoe’ maar in ‘Nana‘ beschrijft hij ontroerend dat deze meestal sterke vrouw in ieders familie vaak te veel wordt vergeten. Tom Waits is één van de helden van Jan de Bruijn en onder het brengen van ‘Down By The Train’ wordt zelfs barman ‘de Jokke’ even werkloos. Na een klein intermezzo en wat socializing was de tijd voor intieme blues en aanverwanten weer aangebroken en kwamen Jan en Pieter met Ry Cooder’s zijn ‘Across The Bordeline’ op de proppen, een nummer dat we uiteraard ook kennen in de versie van Willy DeVille... I’ll buy some flowers and a bottle of wine, let’s share some memories, yours and mine… Het moment was ook aangebroken om ook even terug te keren naar de essentie van de blues met Blind Willie Johnson zijn ‘Nobody’s Fault But Mine’ en na eentje van Lonnie Mack zouden we met z’n allen terug verliefd gaan worden en restte er enkel nog de vraag kan het hier nu nog beter? Het antwoord, ja hoor!!! Met soul legende Ann Peebles haar ‘I Can’t Stand The Rain’ uit 1973 krijgt het duo zelfs de verdiende ondersteuning van het ‘Osschot’s Gospel Choir’. Na ‘With You In Mind’ wordt het een tikje vrolijker met Little Walter zijn ‘My Babe’ in een oustanding honky tonk versie van Pieter Van Bogaert. Als allerlaatste nummer dacht Jan met iets totaal onbekend te komen en zo wist hij de muziekliefhebbers van ‘Osschot’ toch een beetje te onderschatten want er waren er zelfs een paar die wisten wie Bonnie Dobson was. Met ‘Morning Dew’ van deze Canadese folk-zangeres kon ook toetseman Piet nog eens laten horen wat hij in huis heeft en toen kwam het varkentje met de lange snuit en het ‘vertelselke’ was uit… Uiteraard was dit weer een mis-inschatting van de aanwezigen want zonder bissers laten ze hier niemand buiten, dus kropen Jan en Pieter terug het podium op en kregen we een zoveelste maal een ‘kiekebisj’ moment te verwerken met John Hiatt zijn ‘Have a Little Faith In Me’ maar zeker ook met Sam Cooke zijn ‘Bring It On Home To Me’….Ladies and Gents…Jan de Bruijn en Pieter Van Bogaert!!!
|
Wie er steeds bij was al die tijd was keyslinger en schoonbroer Pieter Van Bogaert en ook hier in ‘Het Loodscafé’ staat deze uitstekende toetsenist aan zijn zijde. Enkel onder hun beidjes zouden ze er hier een zeer ingetogen en wel gesmaakte avond van gaan maken. Jan op de akoestische gitaar en Pieter op de ‘Yamaha’ dienstdoende als piano. De setlist bestaat uit eigen werk, traditionals en covers van Jan’s helden.
Wat daarna volgt is het wegsnijden van de adem bij velen met nummers als Mayfield zijn ‘People Get Ready’ en Tony Joe White’s magistrale ‘Rainy Night in Georgia’. Zelfs eigen werk als ‘She Loves The Fool’ staat hier moeiteloos rechtop tussen al die uitmuntende covers. Als afsluiter voor het eerste gedeelte neemt Jan zijn ‘Holly Body Gretsch’ ter hand voor de nationale hymne van de staat Georgia met een jazzy versie van Ray Charles zijn ‘Georgia On My Mind’ en zo kon de bar terug open ;-)